Budowa Kościoła 

W lutym 1971 roku podczas wizytacji, ks. bp Ignacy Tokarczuk zalecił ówczesnemu proboszczowi ks. Eugeniuszowi Rosilskiemu, by latem odprawiał w niedzielę i święta Msze św. w XlX-wiecznej kapliczce w Dąbrowej. Życzył również mieszkańcom, by jej mury w przyszłości się rozrosły. Słowa te spełniły się po latach. 18 lutego 1986 roku odbyło się pierwsze spotkanie ks. pro­boszcza z grupą zapaleńców budowy kościoła Wtedy to zapoznano się z planem budowy świątyni i wybrano teren, na którym miał stanąć kościół. Głównym argumentem przemawiającym za tym miejscem było to, że jako nieużytek rolny nie będzie pretekstem do odmowy wydania zezwolenia na budowę. Etapy powstawania parafii-świątynie wyglądały następująco:  

 Zdjęcia z budowy Kościoła

23 lutego 1986 roku

Właścicielka posesji zgodziła się przekazać ją na powyższy cel, jednak w listopadzie 1989 roku zapłacono jej za grunt 350.000 zł


 

13 kwietnia 1986 roku

Wizytujący parafię ks. bp Stefan Moskwa zaakceptował teren pod budo­wę kościoła w Dąbrowej, dodał otuchy i zachęty do dalszego działania.


 

15 kwietnia 1986 roku

Wybrano Komitet Budowy Kościoła, którego przewodniczącym został nieoceniony Edward Lachak, a jego zastępcą spokojny i cierpliwy Eugeniusz Kawalec.


 

21 kwietnia 1986 roku

Kontrola władz gminnych na placu budowy. Później służby bezpieczeństwa usiłują zastraszyć i odwieźć od celu ks. Proboszcza E. Rosielskiego.


 

24 kwietnia 1986 roku

Rada Sołecka złożyła w Urzędzie Gminnym w Świlczy prośbę o przeniesienie punktu duszpasterskiego z przydrożnej kapliczki na końcu wsi do miejsca przyszłej budowy. Motywowało to względami bezpieczeństwa.


 

30 maja 1986 roku

Czynem społecznym wykończono prowizoryczną kapliczkę. Odbyło się też spotkanie Komitetu Budowy z Księżmi. Omówiono dalszy plan działania, w związku z brakiem zgody na ww. prośbę. By nie zaogniać sytuacji postanowiono w maju nie odprawiać Mszy św. we wsi.


 

Czerwiec 1986 roku

Nadal brak zgody władz na przeniesienie punktu duszpasterskiego. Jednak 22.06.1986 r. w tajemnicy przygotowano Mszę św., w której wzięli udział wszyscy księża z Trzciany i większość dąbrowian. Po słowach ks. Proboszcza „Ojcowie weźmijcie krzyż na swe ramiona i zanieście go tam, gdzie w trudzie i w znoju ma powstać dzieło waszych serc”, mężczyźni wkopali drewniany symbol chrześcijan.


 

5 października 1986 roku

Ksiądz Józef Stanowski przywiózł projekt kościoła wykonanego przez p. inż. archit. Andrzeja Smoczyńskiego do akceptacji wiernych, który przyjęto.

   


 

5 lutego 1987 roku

Delegacja parafian udała się do ks. bp. Ignacego Tokarczuka z prośbą o utworzenie odrębnej parafii. Ks. Bp przychylił się do niej, udzielił również pomocy finansowej.


 

24 kwietnia 1987 roku

Kopanie fundamentów pod świątynię. 

   


 

3 maja 1987 roku

Pierwszy odpust w naszej wsi


 

6 maja 1987 roku

Położono pierwszą cegłę.


 

6 czerwca 1987 roku

Z nierówności terenu powstała dodatkowa piwnica z przeznaczeniem na salę katechetyczną.


 

23 czerwca 1987 roku

Ksiądz Józef Stanowski otrzymał nominację na proboszcza parafii w Dąbrowie oraz akt erekcyjny.


 

22 sierpnia 1987 roku

         Uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego przez ks. bp. Ignacego Tokarczuka.

   


 

30 października 1987 roku

Zakończono prace murarskie na wieży kościoła.


 

9 kwietnia 1988 roku

Po okresie zimowej przerwy przystąpiono do krycia dachu kościoła. Przy spawaniu konstrukcji metalowej pracowali społecznie rodzinami fachowcy.


 

3 czerwca 1988 roku

Otrzymano 400 tys. zł od Ks. Bp. Ordynariusza.


 

6 czerwca 1988 roku

Rozpoczęto tynkowanie kościoła wewnątrz. W czasie wakacji wykonano elewację zewnętrzną. W połowie lipca zakończono prace murarskie na wieży.


 

2 września 1988 roku

Z wielkim trudem zdobyto płytki ceramiczne. Przywiezione z Opoczna ułożyli je rodzinami fachowcy.


 

22 września 1988 roku

Ksiądz proboszcz wysoko na rusztowaniu, szamocząc się z liną naprowadzał kopułę z krzyżem na właściwe miejsce na wieży. O godz. 10.00 kościół wyglądał tak jak w projekcie. Można powiedzieć, że za­kończyliśmy budowę. W dużej mierze sami czynami społecznymi. Przez cały czas kobiety też podzielone na rejony żywiły armię fachowców i pomocników. Inne dodatkowo zbierały pieniądze i prowadziły księgowość. Filarem całego działania był niestrudzony, pracujący na równi z robotnikami, załatwiający „co możliwe” znający się na sztuce budowlanej ksiądz J. Stanowski.


 

30 października 1988 roku

Poświęcenie kościoła i cmentarza przez ks. bp Stefana Moskwę.